Jeroen start met enkele droge wist-je-datjes over het Concertgebouw, een onderneming met 65 personeelsleden, 170 vrijwilligers en evenveel freelancers en interims, met een 2000-tal activiteiten in een normaal seizoen (zowel binnen- als buitenlands). 80% is muziek, 20% is dans.

Duurzaamheid en werking zijn zeer belangrijk. Als voorbeeld toont Jeroen een foto van het dak van het Concertgebouw, waar nestkastjes voor gierzwaluwen opgehangen zijn.

Daarna komt Jeroen tot de kern van zijn voordracht. Hij wil aantonen dat de muziek een connectie legt tussen de mensen, en de mensen ook verenigt.

Hij toont ons een filmpje gemaakt in maart 2019 in de Vrouwengevangenis van Brugge. De zang bezorgt een kippenvelmoment en dit zorgde toen ook voor aangrijpende getuigenissen over gedeelde ervaringen van de muzikanten enerzijds en anderzijds van enkele gedetineerden. Muziek raakt.

Jeroen wil ons meenemen op het pad van het Concertgebouw. Hij spreekt begeesterd over de grote componist Igor Stravinsky, o.a. door Stravinsky’s quote te citeren: “Horen kan iedereen, zelfs een eend kan horen, maar luisteren, daar is niet iedereen toe in staat”.

Het Concertgebouw nodigt seizoensdenkers (zoals biologen) uit om zo verschillende invalshoeken te leren kennen. Ook de jonge groep Soundcast biedt context rond het programma. Elke leeftijd heeft zijn inbreng. Elk seizoen heeft een eigen thema - enkele voorbeelden.

Seizoen 15-16 stond in het teken van het Zuiden met wat meer aandacht voor migratie, toen een zeer actueel thema, nu nog steeds. Verschillende achtergronden vormen soms de basis voor iets nieuws!  In de 18^de eeuw heeft Bach zo’n beetje de hele Barokperiode samengebracht in zijn oeuvre. Wist-je-datje: elke seconde ergens in de wereld wordt Bach afgespeeld – uiteraard niet enkel Bach, ook andere klassieke grootmeesters zijn zeer populair.

Seizoen 18-19 stond in het thema van de Cosmos, met als seizoensdenker Thomas Hertog. Wetenschap en Kunst samenbrengen!

Seizoen 20-21 had het thema ‘Voor het Leven’. Alles staat in het teken van biodiversiteit en ook hier kan kunst een rol spelen. Het Concertgebouw wil mensen gevoelig maken voor een onderwerp, daar waar de objectieve feiten niet altijd volstaan om hen actie te laten ondernemen.

Out-Of-The-Box.
Enkele voorbeelden zijn het Slow Festival en Club Surround waarbij toeschouwers tussen de muzikanten zitten en dit als een super-ervaring beschrijven. Of ook Iedereen Klassiek, een immens populair festival i.s.m. Klara, waar jaarlijks een massa volk naartoe komt.

Stap voor stap wil het Concertgebouw ook nieuwe doelgroepen aanspreken, bijv. door een programma aan te bieden aan 6-jarigen of jongeren, weliswaar steeds op een actieve manier (ref. Acoustic Power e.a.). Er worden ook programma’s voorgesteld voor personen met dementie.

Momenteel wordt er gewerkt aan een nieuw toekomstplan. De focus is uiteraard klassieke muziek, helaas is dit steeds ‘oude’ muziek, waardoor deze thema’s soms ver van ons staan. Kunst moet vandaag de dag met beide voeten in deze wereld staan. Vandaar Jeroen’s motto "We willen het actuele met het universele combineren”.

Jeroen sluit af met zijn toekomstvisie aan de hand van drie ambities, drie dromen…

1.      Verbindende dialoog (tussen verschillende culturen).

2.      Duurzame zorg (het Concertgebouw gaat verder met ecologie).

3.      Creatieve vernieuwing (blijven streven naar het presenteren van zowel meesterwerken als het introduceren van nieuwe artiesten, door samenwerking met externe partners).

 Daarna volgden nog Q&A, en toen was de zeer boeiende en kunstige avond met Jeroen Vanacker alweer voorbij. Het was weer genieten!