We begonnen de ontbijtvergadering met wat mijmeringen over het levensritme van een filosoof, of dan vooral van de filosoof Maarten Boudry. ’s Avonds laat werken vs ’s morgens vroeg starten… Iedereen heeft zijn eigen ritme.

Koen Van Loo nam even het woord om Maarten Boudry in te leiden en wat meer te vertellen over het leven en de carrière van Maarten. Ondertussen werd ook het ontbijt voor Koen aan huis geleverd en horen we de klokken van de Sint-Salvatorskatherdraal het begin van dit ontbijt(k)boek ’inluiden’.

Maarten begint de presentatie met een meerkeuzevraag, waarbij we elk ‘in onze eigen bubbel’ onze hand al dan niet mogen opsteken indien we akkoord gaan. Daarna vertelde hij ons iets meer over de geschiedenis van de armoede. Het percentage van de mensen die in armoede leven en het percentage kindersterfte is nog steeds heel hoog, maar dit is toch sterk gezakt doorheen de geschiedenis. Pas sinds de jaren 1800 is hier enorme verbetering merkbaar.

Maarten is samen met enkele anderen lid van ‘de bende van de vooruitgang’ en gaat in verband hiermee wat verder in op o.a. de thema’s vooruitgang, de kennis hierover enz. Hij refereert ook naar een kwis van Hans Rosling i.v.m. de toestand van de wereld en de vooruitgang. Zweden scoort heel hoog in deze kwis, België helaas een stuk minder.

Blijkt dat we een stuk pessimistischer zijn over de algemene toestand van de wereld dan over onszelf. Met onszelf gaat het goed, met de wereld niet… Waar komt dit vandaan? Je kan niet alles op de media afschuiven, maar het is een feit dat slechte zaken eerder in de media komen dan goed nieuws. Enkele andere redenen…

·        Vooruitgang is eerder onzichtbaar.

·        Goed nieuws of m.a.w. ‘iets slecht dat niet gebeurd is’ wordt uiteraard niet vermeld in de media. Dit wordt ook uitgelegd door “De Wet van de Snelheid van Slecht Nieuws: hoe goed het ook gaat met de wereld, er zal altijd voldoende rampspoed overblijven om elke dag tijdig de krant te vullen.” Mensen geven nu eenmaal meer aandacht aan slecht nieuws.

·        Een derde wet hierover is onze verhoogde gevoeligheid. Hoe beter het gaat, hoe harder slecht nieuws opvalt. Maarten verwoordt het als volgt: “De Wet van het Behoud van Gezeik: hoe goed het ook gaat met de wereld, de hoeveelheid gezeik blijft altijd constant”.

Pessimisme is schadelijk. Onwetendheid over vooruitgang leidt tot cynisme, maar kennis van de voorbije vooruitgang spoort aan tot actie.

Maarten staat volledig achter effectief altruïsme, met organisaties die echt meehelpen aan verbetering.

Als afsluiting van deze zeer interessante lezing worden nog wat vragen gesteld en beantwoord. Enkele ervan:

• Ook de racismerellen in Amerika zijn relevant in het kader van het boek. Hoe ziet u dit evolueren? Gaat Amerika hiermee definitief de ondergang tegemoet?

Dit is een illustratie van de wet van de snelheid van slecht nieuws. Maarten gelooft dat dit al altijd voorkwam en vroeger zelfs erger was, maar nu is dit veel zichtbaarder. De impact is enorm, over de hele wereld gekend en hij gaat er nog even dieper op in.

•         Hoe moet kennis over vooruitgang verhogen als de uren geschiedenis in het lespakket gedaald zijn? Als men de politieke ingesteldheid bekijkt dan is die ook veelal gestoeld op pessimisme.... ook daar is er werk aan de winkel?

Het onderwijs is wel degelijk nodig om aan te tonen dat er bijv. wél nog een toekomst is voor de jongeren. Dit deprimerend beeld moet ‘aangepakt’ worden. Het is een frappant feit dat mensen die lang gestudeerd hebben en hoog opgeleid zijn, dikwijls pessimistischer zijn, dit wordt ook aangetoond door Hans Rosling.

·        Er werd verder nog even uitgeweid over kernenergie en 5G, versus groene energie.

Het was een uniek ontbijt(k)boek op deze manier en iedereen heeft ervan genoten. Dat bleek vooral ook uit de vele positieve reacties van de deelnemers.

Dankjewel Maarten Boudry!!